"Moi bohaterowie powstaj± spontanicznie, tworzê ich pod¶wiadomie. Sam bowiem jestem spontanicznym, naiwnym ch³opcem, który - tak siê z³o¿y³o - robi filmy..."
Pedro Almodovar
Pedro Almodovar jest najwybitniejszym hiszpañskim filmowcem od czasu Luisa Bunuela i Carlosa Saury. Trudno go jednak nazwaæ ich spadkobierc± - Almodovar "ulepiony" jest z innej gliny. Bunuel i Saura byli twórcami elitarnymi, ho³duj±cymi sztuce przez du¿e S - w wypadku pierwszego w wersji awangardowej, w wypadku drugiego intelektualnej. Tymczasem korzenie Pedro Almodovara tkwi± w undergroundowym Madrycie lat 70. i 80., w ¶wiecie wspó³czesnych mediów popularnych, rocka, kultury m³odzie¿owej. W¶ród swoich filmowych inspiracji wymienia przede wszystkim Johna Watersa, Piera Paola Pasoliniego i popularne kino amerykañskie. Nale¿y do ekstraklasy wspó³czesnych re¿yserów. Jest te¿ przedstawicielem gin±cego gatunku twórców kina autorskiego - do w³asnych filmów pisze scenariusze, komponuje muzykê, bywa te¿ wspó³monta¿yst±.
W 1980 roku powstaje pierwszy (prawie) profesjonalny, pe³nometra¿owy film Pedro Almodovara. Pó³tora roku pracy, po³±czone si³y niezliczonych przyjació³ Pedra oraz wydobywane z podziemi pieni±dze zaowocowa³y obrazem Pepi, Luci, Bom y otras chicas del monton. Nakrêcony na szesnastce film zosta³ przekopiowany na ta¶mê 35mm i trafi³ do art-house'owych kin w Madrycie. M³oda publiczno¶æ oszala³a na jego punkcie. Hiszpania ogl±da³a narodziny nowej filmowej gwiazdy. Almodovar by³ i jest wyczulony na estetykê pop, jêzyk reklamy i telewizji. Na pocz±tku kariery podchodzi³ do tradycji i konwencji kina z typow± dla by³ego punkowca bezczelno¶ci±. Podbi³ ¶wiat jako artysta, u którego na pierwszym miejscu by³ styl - jego obrazy s³ynê³y z przesadnej, agresywnej estetyki, zabaw z kiczem, absurdalnego poczucia humoru i obyczajowej ¶mia³o¶ci. Ulubionym narzêdziem pracy Pedra jest pastisz, cytat i parodia - re¿yser znany jest z karko³omnego mieszania filmowych gatunków, konwencji i stylów, które zestawia na zasadzie obrazoburczych kontrastów.
Ale dziki Almodovar z lat 80. i Almodovar dzi¶ to nie do koñca ta sama osoba. Pedro ma ponad pó³ wieku na karku i dojrza³ do statusu klasyka. Najnowszy film Pedra, "Volver" podobno jest najbardziej konwencjonalny i klasyczny ze wszystkich. Almodovar znów wymyka siê wiêc klasyfikacjom, podobnie jak postmodernistyczne kino, które uprawia. Nikomu nie uda³o siê odpowiedzieæ precyzyjnie na pytanie, czym tak naprawdê jest filmowy postmodernizm. Je¿eli istnieje odpowied¼ to jest ni± Pedro Almodovar.
Na prze³omie lat 80. i 90. Almodovar, do tej pory nale¿±cy do getta filmowej alternatywy, wkroczy³ na salony. Jego kariera nabra³a tempa, ka¿dy kolejny film Pedra stawa³ siê obrazem kultowym - pocz±tkowo w Hiszpanii, wkrótce tak¿e w ca³ej Europie i Stanach Zjednoczonych. Film z 1988 r., "Kobiety na skraju za³amania nerwowego" wygra³ festiwal w Wenecji, otrzyma³ Europejsk± Nagrodê Filmow± Felix i nominacjê do Oscara. W 1989 roku Almodovar nakrêci³ "ZWI¡¯ MNIE" (Atame!) z nieznanym jeszcze Antonio Banderasem oraz Victori± Abril.
...Ricky wychodzi ze szpitala dla umys³owo chorych. Pierwsze swoje kroki kieruje do by³ej kochanki, gwiazdki kina porno, Mariny. Dziewczyna nie wykazuje jednak zainteresowania kontynuowaniem dawno zakoñczonej znajomo¶ci. Ricky nie mo¿e pogodziæ siê z pora¿k±. Obsesyjnie zaczyna wymy¶laæ sposoby odzyskania Mariny i jej uczuæ. Zdesperowany, nachodzi j± w domu. Gdy ta nie chce go wpu¶ciæ do ¶rodka - og³usza j± uderzeniem w g³owê. Nieprzytomn± zaci±ga do sypialni i przywi±zuje do ³ó¿ka. Dziewczyna staje siê wiê¼niem we w³asnym domu.
Nag³e znikniêcie Mariny wzbudza niepokój w¶ród ekipy filmowej i przyjació³. Wielokrotnie telefonuj± i przychodz± do jej domu, lecz telefon g³ucho milczy, a drzwi nikt nie otwiera. Ricky jest przekonany o sukcesie w³asnego planu. Marina nienawidzi go z ca³ego serca i ze wszelkich si³ próbuje wydostaæ siê z pu³apki. Ricky udaremnia wszelkie jej próby t³umacz±c, ¿e na nic siê nie zdadz±. Nieustannie zapewnia j± o swej wielkiej mi³o¶ci i przekonuje, ¿e ona te¿ nied³ugo go pokocha.
Marina walczy z mê¿czyzn± i sam± sob±. W koñcu, straciwszy nadziejê, zaczyna odkrywaæ, i¿ ta sytuacja i sam Ricky zaczyna j± poci±gaæ. Uznaje, ¿e tylko kto¶, kto kocha bardzo mocno, mo¿e posun±æ siê do tak desperackiego czynu. W grê zaczyna wchodziæ wielka namiêtno¶æ. Wiêzy, które pocz±tkowo by³y tortur±, staj± siê elementem zmys³owej, przepe³nionej erotyzmem gry, w której nagrod± jest wielkie namiêtne uczucie...
