"POZWÓL MI WEJ¦Æ" to bardzo romantyczna historia, pokazuj±ca przemoc, nadprzyrodzone zjawiska i... koñcz±ca siê szczê¶liwe ? Rozgrywa siê na przedmie¶ciach Sztokholmu w Blackbergu, w 1982 roku.
John Ajvide Lindqvist, autor powie¶ci i scenariusza
- Mogê wej¶æ ? Proszê, pozwól mi wej¶æ. - Wejd¼.
...12-letni Oscar jest wra¿liwym, nieco boja¼liwym ch³opcem, prze¶ladowanym przez silniejszych kolegów z klasy. Nie potrafi im siê przeciwstawiæ. Marzy o prawdziwym przyjacielu. ¯yczenie to wydaje siê spe³niæ, gdy Oskar spotyka rówie¶niczkê, która wprowadza siê wraz ze swoim ojcem do mieszkania obok. Miêdzy ch³opcem i dziewczynk± rozkwitaæ bêdzie dzieciêca mi³o¶æ. To Eli da przyjacielowi si³ê, by walczy³ ze swoimi szkolnymi prze¶ladowcami.
Blada i zawsze powa¿na Eli wychodzi tylko w nocy i wydaje siê, ¿e nie przeszkadzaj± jej wcale mro¼ne temperatury. Wraz z pojawieniem siê dziewczynki, w okolicy zaczynaj± siê dziaæ przera¿aj±ce i trudne do wyt³umaczenia rzeczy. Wspólnym mianownikiem tych zdarzeñ jest krew.
Zamkniêtego w sobie ch³opca, wydaje siê to fascynowaæ. Potrwa to dopóki Oskar nie odkryje, ¿e ma to zwi±zek z Eli...
Ale Oskar coraz bardziej ¶wiadom tragicznego i nieludzkiego wymiaru osobowo¶ci Eli, nie bêdzie w stanie jej jednak porzuciæ. A gdy Oskar stanie nagle twarz± w twarz z niebezpieczeñstwem, Eli zrobi wszystko, by za wszelk± cenê go obroniæ...
Szwedzki filmowiec Tomas Alfredson przedstawia bardzo sugestywny i nietypowy obraz dorastania. Przyja¼ñ, odrzucenie i przywi±zanie splataj± siê w tym niepokoj±cym, mrocznym i poetyckim zarazem filmie opartym na bestsellerowej powie¶ci Johna Ajvide Lingqvista, okrzykniêtego 'drugim Stephenem Kingiem'.
"POZWÓL MI WEJ¦Æ"" nie ocieka hektolitrami krwi, nie ma z nim te¿ klasycznie pojmowanych zjaw czy upiorów. Strach rodzi siê w operacjach formalnych, g³ównie w grze ¶wiate³ - bia³y ¶nieg, ciemne zau³ki i wszechobecne uczucie zagro¿enia. Widz przyzwyczajony do tego, ze zaraz co¶ powinno siê pojawiæ, wyskoczyæ i krzykn±æ, pozostaje nadal jedynie ze swoimi domys³ami. Lêk obecny przy ogl±daniu tego filmu jest czym¶ sta³ym, nigdy nie zostaje jednak odreagowany jedn±, na prawdê mocn± i szokuj±c± scen±. Ca³y czas pozostaje st³umiony, podobnie jak z³o¶æ Oscara na ca³y otaczaj±cy go ¶wiat. Surowe, mocne kino grozy, dla lubi±cych ci±g³y niepokój, a nie gwa³towne umieranie ze strachu.
KILKA S£ÓW OD RE¯YSERA
Kiedy zesz³ego lata czyta³em powie¶æ Johna Ajvide Lindqvistsa "Pozwól mi wej¶æ", wiedzia³em, ¿e koniecznie muszê na jej podstawie nakrêciæ film. To jest uczucie, którego doznajesz tylko przy jednym tek¶cie na sto. To powie¶æ, która ³±czy znakomit± literaturê z fantastyczn± dramaturgi±. Pomimo przygnêbiaj±cego obrazu szarej Szwecji, surowych warunków, prze¶ladowañ i krwawej przemocy, zobaczy³em, ¿e jest tam tak¿e romantyczna historia mi³o¶ci, z pe³nym nadziei zakoñczeniem. Ujrza³em dynamikê ³±cz±c± ciemne t³o i jasno¶æ pierwszego planu, niczym w powie¶ciach Charlsa Dickensa, czy horrorach najbardziej znanych pisarzy.
Wierzê, ¿e ten wci±gaj±cy film przesi±kniêty smutkiem, ale i g³êbok± wiedz± o nas ludziach, zainteresuje liczn± widowniê. Nie ma w nim nudy i wyrachowania. Wierzê tak¿e, ¿e jego wyra¼na "szwedzko¶æ" da mu szansê na miêdzynarodowy sukces.
Tomas Alfredson, re¿yser
KILKA S£ÓW OD AUTORA POWIE¦CI i SCENARIUSZA
Moja ksi±¿ka jest o wydobywaniu cz³owieka z ciemno¶ci przez mi³o¶æ. O tym, jak przed utoniêciem nagle ratuje go pomocna, ca³kowicie nieoczekiwan± d³oñ. To powie¶æ o ch³opcu imieniem Oskar. Zastraszanie przez szkolnych kolegów i dysfunkcyjna rodzinna robi± z jego ¿ycia piek³o. Oskar ma tylko 12 lat i pragnie... zemsty.
Ponad tym wszystkim rozgrywa siê historia mi³o¶ci. Uczucie Eli do Oskara u¶wiadamia ch³opca i sprawia, ¿e patrzy zaczyna patrzeæ na siebie z innej perspektywy. Nie jest ju¿ przera¿on± ofiar±. Eli daje mu odwagê, by stawi³ czo³a swojemu strachowi. Lecz jedyna bliska mu istota, w³a¶nie ona ¿yje dziêki ludzkiej krwi. Tytu³ powie¶ci wyra¿a to, co uzna³em za najbardziej interesuj±ce - moralny aspekt ¿ycia wampirów. Musz± zostaæ zaproszone, by dobraæ siê do Ciebie...
To prawda, moje opowie¶ci s± nasycone krwi± i groz±. Ale ponad wszystko próbujê opisaæ, jak ludzie reaguj±, gdy staj± twarz± w twarz z Nieznanym. Nasza rzeczywisto¶æ jest krucha i delikatna. Prze¿ywamy swoje ¿ycie, szukaj±c szczê¶cia. Nie zdajemy sobie sprawy, ¿e mo¿e ono zostaæ nam zabrane w jednej krótkiej chwili... Bardzo cienka zas³ona dzieli nas od upadku, potwora, og³uszaj±cej ciemno¶ci, lub... mi³o¶ci.
Co siê stanie, je¶li otworzymy siê na to, co nieoczekiwane jest za t± zas³on± i co uczynimy potem ?
