Je¶li za charakterystyczne cechy dla czeskiej kinematografii uznaæ absurd, groteskê, bezpo¶rednie, ale ciep³e, podej¶cie do ludzkiej seksualno¶ci, to twórczo¶æ Jana Høebejka doskonale wpisuje siê w filmow± tradycjê naszych s±siadów zza Olzy. Ale dla Høebejka wa¿na jest równie¿ historia Czech. W Musimy sobie pomagaæ zmierzy³ siê z problemem II Wojny ¦wiatowej, w Pupendo ukaza³ sytuacjê artysty w czasach re¿imu komunistycznego, Pod jednym dachem to przypomnienie roku 1968, najbardziej bolesnego momentu w powojennej historii Czechos³owacji, natomiast "PIÊKNO¦Æ W OPA£ACH" to historia czasów prze³omu ustrojowego.
Jan Høebejk stworzy³ ciep³± opowie¶æ o ludziach, którzy rozpaczliwie staraj± siê odnale¼æ w nowych czasach, mimo ¿e ukszta³towani zostali przez realny socjalizm. "PIÊKNO¦Æ W OPA£ACH" to wspó³czesny komediodramat pokazuj±cy trudny proces wt³aczania ludzi w nowy spo³eczny system, ich zagubienie wobec upadku warto¶ci, które uwa¿ali za podstawowe. Jednak Høebejk, godny spadkobierca tradycji Szwejka i Formana, przygl±da siê perypetiom swoich bohaterów z czu³o¶ci± i ironi± zarazem. Stawia na humor, ciep³o, wnikliw± obserwacjê postkomunistycznej rzeczywisto¶ci i ciep³e spojrzenie na ca³± galeriê ekscentrycznych i nieodmiennie zabawnych postaci.
...W zniszczonym po powodzi warsztacie samochodowym wre praca. Jarda, sympatyczny mechanik i ojciec rodziny, zarabia na utrzymanie "uzdatniaj±c" kradzione auta. Wspólnik zleca mu dokonanie metamorfozy luksusowego volvo z satelitarnym zabezpieczeniem i wtedy bohater popada w tarapaty. Jarda trafia za kratki, a jego piêkn± ¿on± pragnie zaopiekowaæ siê w³a¶ciciel feralnego samochodu, bogaty Czech od lat mieszkaj±cy we W³oszech. W s³onecznej Toskanii Marcela bêdzie musia³a dokonaæ trudnego wyboru pomiêdzy przystojnym mê¿em a hojnym, choæ nieco podtatusia³ym milionerem, który przychyla nieba zarówno jej, jak i jej dzieciom...
G³osy prasy
Piêkno¶æ w opa³ach nale¿y do tych wymodlonych wrêcz czeskich filmów, na które czeka siê u nas, niczym na zmi³owanie. Film w doskona³y sposób ³±czy wywa¿one elementy melodramatu i realizmu spo³ecznego, który spe³nia oczekiwania naszej "kolektywnej duszy". (...) Nawet oponenci twórczo¶ci Petra Jarchovskiego i Jana Høebejka bêd± musieli zmieniæ zdanie.
Popularny duet autorski Jarchovsky - Høebejk zyska³ s³awê dziêki powrotom i ucieczce w przesz³o¶æ i nostalgiê, w zwi±zku z tym to, co bolesne, ³agodzili dobrymi wspomnieniami i ciep³ym spojrzeniem. Wspó³czesno¶æ uniemo¿liwia tê ucieczkê w rejony mi³osiernej pamiêci, konieczna wiêc by³a ucieczka w gatunek - romans, w którym biedna dziewczyna spotyka zamo¿nego mê¿czyznê. Jest to jednak ucieczka otwarta, bardziej honorowa. Dziêki temu historia nabiera spójno¶ci, logiczno¶ci, a autorzy mog± przez ca³y czas igraæ z tym schematem.
Z ka¿dym swoim filmem Jan Høebejk staje siê lepszym re¿yserem, coraz bardziej opowiada obrazem, pozwala wybrzmieæ emocjom, wykorzystuj±c do tego muzykê, komizm i przede wszystkim monta¿. Scena, w której kilkoro ludzi poznaje siê rano w ³azience, przypadkiem dowiaduj±c siê o ¶mierci matki jednej z lokatorek, iskrzy tragikomizmem, z jakim mieli¶my do czynienia jedynie w przypadku najlepszych filmów Formana czy Svìráka.
Kamil Fila, "Cinema"
Piêkno¶æ w opa³ach jest bez w±tpienia najwa¿niejszym filmem Jana Høebejka. Romantyczna intryga jest pozorna, nie ma tu zbyt wiele komicznych scen, a gdy ju¿ siê pojawiaj±, wcale nie jest nam do ¶miechu - Jadra rozbija szafê siekier±, Richard terroryzuje dzieci, a te w rewan¿u "planuj±" go zabiæ (.). Ca³± swoj± energiê twórcy po¶wiêcili poszczególnym postaciom, mo¿e nie wszystkie s± w pe³ni realistyczne, ale te g³ówne jak najbardziej. Byæ mo¿e Ev¾en jest a¿ nieludzko dobry, ale Josef Abrhám odda³ tej roli tyle charyzmy, ¿e jeste¶my w stanie uwierzyæ w jego ekstremalne dobro. Swoj± rolê doskonale zagra³a Aòa Geislerová, cieszy powrót Romana Luknára (Ogród) i Jany Brejchovej, gwo¼dziem programu jest jednak odpychaj±cy w ka¿dym calu Richard, którego zagra³ Jiøí Schmitzer.
Richard w wykonaniu Schmitzera to niesympatyczny choleryk, który nieczêsto okazuje emocje, ale zimnym spokojnym g³osem wypowiada swoje zdanie. Sceny z nim pozostawiaj± tak du¿y niesmak i zak³opotanie, ¿e ciê¿ko o nich zapomnieæ.
Hokr Ondøej, "Premiere"
Nie tak dawno miniona przesz³o¶æ znowu wkracza do wspó³czesnych Czech za spraw± Piêkno¶ci w opa³ach - mistrzowskiego dramatu charakterów. Najnowsze dzie³o re¿ysera Jana Høebejka i scenarzysty Petra Jarchovskiego pog³êbia tematykê przypadku, mi³o¶ci
i odkupienia, znan± ju¿ z ich wcze¶niejszego filmu Horem pádem. Filmy tego duetu mog± zdobywaæ wszystkie festiwalowe ekrany. Zwroty akcji s± tu logiczne i realistyczne, zachowuj± przy tym narracyjn± elegancjê i klarowno¶æ.
Gra aktorska jest mocn± stron± filmu. Geislerová nadal rozszerza skalê swojego macierzyñskiego okrucieñstwa, które po raz pierwszy mogli¶my zobaczyæ w filmie Bohdana Slámy Szczê¶cie. Natomiast rola Luknára oznacza jego d³ugo oczekiwany powrót na ekrany czeskich kin, po wspania³ej roli w Ogrodzie Martina ©ulíka, ciep³o przyjêtym za granic± s³owackim filmie z 1995 roku. Weterani aktorstwa Vá¹áryová, Brejchová i Abrhám dodaj± poszczególnym scenom wyrazisto¶ci, podczas gdy Mrkvíková i Mi¹ík staraj± siê rozgry¼æ s³abe strony doros³ych.
W¶ród utalentowanych aktorów prym wiedzie Schmitzer w roli zgorzknia³ego Hrstki, okrutnego g³osiciela niechcianych prawd i mistrza psychologicznej przewrotno¶ci. Dopiero gdy widzowie nabior± przekonania, ¿e Hrstka jest wcielonym z³em, wypowie mimowolnie jedn± z najmocniejszych my¶li tego filmu, zdanie o przeprowadzce Marceli do W³och, które rozumiej± wszyscy Czesi: My ju¿ jeste¶my za³atwieni, ale oni maj± szansê.
Eddie Cockrell, "Variety"
Høebejk, zgodnie z czesk± tradycj±, stawia na humor i ciep³o. W jego obrazie du¿o jest zabawnych obserwacji rzeczywisto¶ci. I ca³a galeria soczystych bohaterów, którzy chc± ¿yæ po nowemu, ale zachowali mentalno¶æ z realnego socjalizmu.
Barbara Hollender, "Rzeczpospolita"
